upodobanie

upodobanie
сущ.
• вкус
• наклон
• наклонность
• наслаждение
• подверженность
• поезд
• пристрастие
• расположение
• склонность
• удовольствие
• утеха
* * *
upodobani|e
склонность ž, пристрастие;

● według własnego \upodobaniea по своему усмотрению; как заблагорассудится;

znajdować (mieć) \upodobanie w czymś находить удовольствие в чём-л., наслаждаться чём-л.
+

predylekcja, skłonność, zamiłowanie

* * *
с
скло́нность ż, пристра́стие
- znajdować upodobanie w czymś
- mieć upodobanie w czymś
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "upodobanie" в других словарях:

  • upodobanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. upodobanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} zamiłowanie, skłonność, sympatia, namiętność do czegoś, rzadziej do kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}W sferze mody bardzo różniły się swoimi upodobaniami. Nie zdradzał upodobania do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upodobanie — n I 1. rzecz. od upodobać. 2. lm D. upodobanieań «skłonność do czegoś; zamiłowanie, zainteresowanie» Mieć różnorodne upodobania. Z upodobaniem przyglądać się czemuś …   Słownik języka polskiego

  • słabość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. słabośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak lub upadek sił fizycznych spowodowany chorobą, wycieńczeniem organizmu; brak energii do działania; osłabienie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • amatorstwo — n III, Ms. amatorstwowie, blm 1. «zamiłowanie, upodobanie, predylekcja do czegoś» Zajmować się czymś z amatorstwa. 2. «zajmowanie się czymś w sposób niefachowy, bez gruntownej znajomości rzeczy; dyletantyzm» 3. «uprawianie sportu bez czerpania z… …   Słownik języka polskiego

  • anegdociarstwo — n III, Ms. anegdociarstwowie, blm «upodobanie do opowiadania anegdot, umieszczania anegdot, np. w biografiach, wspomnieniach» …   Słownik języka polskiego

  • ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

  • ciągoty — blp, D. ciągotyot 1. pot. «pociąg płciowy, fizyczna skłonność do kogoś» Czuć ciągoty do kogoś. Ciągoty biorą kogoś. przen. «skłonności, upodobanie, zamiłowanie do czegoś» Ciągoty literackie. Ciągoty do śpiewu, do teatru. Mieć, zdradzać,… …   Słownik języka polskiego

  • frankofilstwo — n III, Ms. frankofilstwowie, blm «sympatia dla Francji, Francuzów; upodobanie we wszystkim, co francuskie» …   Słownik języka polskiego

  • gderliwość — ż V, DCMs. gderliwośćści, blm «upodobanie w gderaniu, skłonność do gderania, narzekania» Nieznośna gderliwość staruszki …   Słownik języka polskiego

  • germanomania — ż I, DCMs. germanomanianii, blm «bezkrytyczne upodobanie do wszystkiego, co niemieckie» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • gust — m IV, D. u, Ms. guście; lm M. y ( a) 1. «poczucie piękna, harmonii, elegancji, wytworności; smak» Dobry, nie najlepszy, zły, dziwaczny gust. Mieszkanie urządzone z gustem. Ubranie w najlepszym guście. Mieć gust. Nie mieć gustu. 2. «upodobanie,… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»